'Joe need transport sir? Very cheap very cheap! To paradise? Honymoen price!' Hier in Kuta Beach (ja..toch Kuta!) kun je geen tien meter lopen zonder dat er een local met flyers in je nek staat te hijgen. En TOCH zitten we hier inmiddels al zes dagen, waarvan vandaag de laatste, en bevalt het ons goed. Dit zou wel eens mede te maken kunnen hebben met het laten vallen van ons Peking-express reistempo en het feit dat we hier fantastisch goed geworden zijn in werkelijk helemaal niets doen. We blenden al bijna in het surfdude en surfchick wereldje dat hier heerst. Het enige dat we missen zijn spierballen als balonnen, een anorexia-postuur en een iets te fake bruine tan. Zo lijkt in ieder geval de norm hier.
Hier in Kuta Beach vindt je alles wat ze in de rest van Indonesie niet hebben. Wat zeg ik, je vindt hier van alles drie keer zoveel. Al bij het binnenrijden van deze populaire kustplaats werden we overladen met neonverlichting, McDonalds, KFC, honderd andere eettentjes en ontelbare bekende-merk-winkels (waarvan ze volgens mij op sommige plaatsen de logo's er ter plekke op strijken). Ons hotel bevindt zich gelukkig in een klein maar gezellig achterafstraatje, waar het heerlijk rustig is.
Wat we in het kort deze zes dagen hebben gedaan: geld over de balk smijten -als je hier met je ogen knippert is het al weg- en springen in de hoogste golven die ik ooit gezien heb. En oh ja, bij vlagen ook nog wat schelpjes gezocht. Het geld is onder andere opgegaan aan een deel van mijn nieuwe herfstcollectie kleding (help, mijn tas gaat niet meer dicht!!) en onze geliefde Nintendo DS Light. Verder hebben we hier genoten van een ongelooflijke hoeveelheid ongelooflijk lekkere vis. Ook hebben we gegeten bij Bubble Gump Shrimp, een super-Amerikaans getinte tent, waar je kunt eten uit een emmer en waar om de 5 minuten een SCHREEUWENDE dame aan je tafel staat die roept: 'HOW IS YOUR FOOD?!' Je moet alles een keer gedaan hebben. Om ons bezoek compleet te maken heb ik mij verder gisteren laten afbeulen door een Balinese massage-mevrouw en dit ook aan L. cadeau gedaan. Echte liefde. Nadat ik mijn tenen uit mijn oor had getrokken voelde ik mij ook wel best lekker.
Ook zijn L.en ik sinds gisteren helemaal voorbereid op onze toekomstige sollicitaties: we hebben beiden voor 50 euri per stuk op maat een super sexy pak laten maken, om deze vervolgens helemaal vierdubbelgevouwen met 1000 kreuken opgerold in plastic met ducktape mee naar huis te nemen en voor dezelfde prijs weer te laten ontkreuken. Toch zijn we met deze mooie tastbare herinnering natuurlijk erg blij.
Over tastbaar gesproken: over pakweg twee uur vertrekt onze bus naar Ubud, alwaar ik de drie centimeter vrije ruimte in mijn tas ga vullen met boedhha's, draken en ander kunstig houtsnijwerk. Ik moet alleen nog even kijken hoe ik dat ga passen....
Na onze tweedaagse Ubud trip vertrekken we dinsdag naar Java, waar we iets langer dan gepland (namelijk 19 dagen in plaats van 14) van het oosten naar het westen zullen trekken en onze gemiste cultuur zullen inhalen. Vanaf Java laat ik jullie meer weten!
Hier in Kuta Beach vindt je alles wat ze in de rest van Indonesie niet hebben. Wat zeg ik, je vindt hier van alles drie keer zoveel. Al bij het binnenrijden van deze populaire kustplaats werden we overladen met neonverlichting, McDonalds, KFC, honderd andere eettentjes en ontelbare bekende-merk-winkels (waarvan ze volgens mij op sommige plaatsen de logo's er ter plekke op strijken). Ons hotel bevindt zich gelukkig in een klein maar gezellig achterafstraatje, waar het heerlijk rustig is.
Wat we in het kort deze zes dagen hebben gedaan: geld over de balk smijten -als je hier met je ogen knippert is het al weg- en springen in de hoogste golven die ik ooit gezien heb. En oh ja, bij vlagen ook nog wat schelpjes gezocht. Het geld is onder andere opgegaan aan een deel van mijn nieuwe herfstcollectie kleding (help, mijn tas gaat niet meer dicht!!) en onze geliefde Nintendo DS Light. Verder hebben we hier genoten van een ongelooflijke hoeveelheid ongelooflijk lekkere vis. Ook hebben we gegeten bij Bubble Gump Shrimp, een super-Amerikaans getinte tent, waar je kunt eten uit een emmer en waar om de 5 minuten een SCHREEUWENDE dame aan je tafel staat die roept: 'HOW IS YOUR FOOD?!' Je moet alles een keer gedaan hebben. Om ons bezoek compleet te maken heb ik mij verder gisteren laten afbeulen door een Balinese massage-mevrouw en dit ook aan L. cadeau gedaan. Echte liefde. Nadat ik mijn tenen uit mijn oor had getrokken voelde ik mij ook wel best lekker.
Ook zijn L.en ik sinds gisteren helemaal voorbereid op onze toekomstige sollicitaties: we hebben beiden voor 50 euri per stuk op maat een super sexy pak laten maken, om deze vervolgens helemaal vierdubbelgevouwen met 1000 kreuken opgerold in plastic met ducktape mee naar huis te nemen en voor dezelfde prijs weer te laten ontkreuken. Toch zijn we met deze mooie tastbare herinnering natuurlijk erg blij.
Over tastbaar gesproken: over pakweg twee uur vertrekt onze bus naar Ubud, alwaar ik de drie centimeter vrije ruimte in mijn tas ga vullen met boedhha's, draken en ander kunstig houtsnijwerk. Ik moet alleen nog even kijken hoe ik dat ga passen....
Na onze tweedaagse Ubud trip vertrekken we dinsdag naar Java, waar we iets langer dan gepland (namelijk 19 dagen in plaats van 14) van het oosten naar het westen zullen trekken en onze gemiste cultuur zullen inhalen. Vanaf Java laat ik jullie meer weten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten