Pagina's

woensdag 27 juni 2007

Kies-keurig

Toothsweet1Last van mijn kies. Even naar de tandarts dan maar, want voor De Grote Reis wil ik natuurlijk wel zeker weten dat alles in orde is. Als ik binnenkom verzekert de tandarts mij: 'Niks aan de hand, vast een gaatje, zo gefixed'. Ik ga zitten en laat hem kijken. En ik hoor 'Ai', gevolgd door 'Mag ik een pincet?'. Enkele seconden later zit er iets wits tussen geklemd: een kwart van mijn achterste kies. 'Dat is niet best', hoor ik hem zeggen. En ja, dat begreep ik zelf ook wel. 'Domme pech, dan heb je waarschijnlijk op iets hards gebeten'. Toen ik zei dat ik zaterdag al op reis ging, werden zijn ogen groot. 'Oh jee, dan heb je geen keus: een wortelkanaalbehandeling en bij terugkomst een kroon.' Ik slik. 'Kunt u er geen noodvulling in plaatsen?'. Hij antwoordt dat dat al de bedoeling is is maar dat die er sowieso al na 2 weken uitvalt. En dan loop ik met een gapend gat in mijn kies rond op Borneo. Maar goed, geen keus, dus de middag meteen maar terugkomen.
Ietwat overstuur fiets ik terug naar huis. Een complicatie op vakantie is op z'n zachtst gezegd logistiek wat onhandig. Dus besluit ik na wat wijze raad: de kies moet er maar uit. Na wat overleg met mijn tandarts gaat ook hij overstag. Hij snapt ook wel dat ik liever niet thuiskom met een kies die ongewild van binnen gevuld is met Pisang Goreng en Kue Lapis. Gelukkig komt hij zelf uit Indonesie, dus dat schept een band. Al kletsend over de jungle van Borneo en Bandung en Surabaya (waar ook familie van hem is geboren) werkt mijn verdoving in. Na maar liefs vier prikken bevind ik mij in een enigszins high stadium, en in de veronderstelling dat het zaakje wel binnen 5 minuten gepiept zal zijn, wacht ik af.
Niets is minder waar. Ik hoor mijn tandarts zuchten. De kies wil er niet uit. Ook dat nog. Maar, hij heeft de tijd. Ruim een half uur later ligt mijn kies (weliswaar in vier stukken) in een ijzeren bakje. En, nu de verdoving begint uit te werken, voelt het alsof mijn tandarts mij door de praktijk gehoekt heeft. Maar het goede nieuws is: hij is eruit. En niet met behulp van een of andere oude Klewang van het opperhoofd van de Dayak stam, maar gewoon veilig en steriel door mijn eigen tandarts. Kan ik over een paar dagen gewoon genieten van een oneindeloze hoeveelheid Kue Lapis...!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten