Rechtstreeks vanuit een drukke dag tuimelen we naar binnen. Even later zitten we als twee gezapige kindertjes aan tafel en luisteren aandachtig. Het is net schoolreisje, maar dan anders. 'Zo, en dan nu nog wat te drinken in de Happentas, lekker ijskoffietje voor onderweg, sapjes, snoepjes, wafeltjes met chocolade...'. L. trekt zijn wenkbrauw op. Een Watvoortas? Het is alsof we weken wegblijven. Misschien hebben ze zich in de datum vergist? Maar nee, de Tomtom staat toch echt zorgvuldig door paps ingesteld op Hamburg. Met een plaatje van de Mont Blanc erin. Aan de binnenkant van mijn ogen zie ik mijn vader zwoegend op Benelux kaarten en mijn moeder op zoek naar kwaliteit krentenbollen. En ik lach. Volgens mij hebben mijn ouders meer voorpret dan wij. En dat komt goed uit, want zelfs vergeten artikelen als sokken en tandenborstels worden zonder morren aangevuld.
In de auto krijgen we nog een uitgebreide instructie van alle verstopte financiele middelen zoals een geldkokertje vol kleingeld en benzinegeld verstopt achter de zonneklep. De Tomtom wordt ingesteld en onze reis kan beginnen. Zes uur later komen we uiteindelijk aan in Hamburg, waar we hartelijk worden begroet door Taco (broer van L.), die -door een vertraging van een uur aan onze zijde vanwege een snelwegafsluiting (!)- ons uiteindelijk om de schappelijke tijd van 00.30 mag ontvangen. Aangezien Taco zich de komende vier maanden wegens een stage een echte Hamburger mag wanen, komen wij een dagje langs om zijn tijdelijke woonstad te bewonderen (en te kijken of-ie wel genoeg worst eet, natuurlijk).
Dus dat doen we dan ook. Nogmaals met uitgebreide instructies (maar dan van Taco) bevinden we ons de volgende dag midden in het bruisende centrum van Hamburg met een nieuwe Happentas. Na een lange stadswandeling sluit Taco zich weer bij ons aan na een lange warme stage-dag en neemt ons mee naar een strandtent zonder strand. Maar niets is minder waar: who needs a beach als je al een lekker zonnetje en meer dan genoeg koele banana-kirsch drankjes hebt? Het eerste kleurtje zit dus al op mijn neus en het vakantiegevoel is aangewakkerd mede dankzij alle goede zorgen van Taco. En de Happentas, natuurlijk....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten