Fijn, zo'n kapper die met je meedenkt. Die gewoon driekwart van je haar eraf knipt in een sessie zodat je niet over een paar weken terug hoeft te komen. Knippen op de groei, zeg maar.
Dan neem je dus een plaatje mee, zodat je kunt zeggen: DIT wil ik, en niet anders. Wat zeg ik: als het hierop lijkt ben ik tevreden. Was misschien ook wel zo geweest. Maar nu heb ik een rattenkop. Wat zeg ik: zelfs mijn dikke rat Pip heeft meer haar. 'Je kunt het wel een beetje omhoog doen, hier en hier,' zegt ze terwijl ze in mijn haar plukt. 'Dan creeer je wat volume'. Vast wel, als ik het doodfohn. Dan blijft het op den duur vanzelf wel omhoog staan.
Nu kun je zeggen: je was er toch zelf bij? Klopt, en met een onbehaaglijk gevoel keek ik naar de pruik voor Stichting KIKA die zich in mijn schoot aan het vormen was. Maar ja, je vertrouwt de kapster. Die weet dat nat haar langer lijkt dan wanneer het opgedroogd is. Die weet wat ik bedoel als ik zeg: 'Een beetje uitdunnen'. Ik weet het niet. Misschien word je een beetje opstandig als je al 30 jaar geconfronteerd wordt met het feit dat je geen kapsels van een plaatje kunt naknippen.
Als ik mijn toupet-, eh, als mijn haar over een paar maanden weer een acceptabele lengte heeft, overweeg ik wel een foto. En ach, er zitten ook best voordelen aan: Met kerst 2007 zit mijn haar perfect...
Wees trots op je toupetten/haar. Een economische keuze: kort haar is toch weer wat centen bespaard haha. Ik kan me er wel aan storen, hoe de communicatie met m'n kapper verloopt. Ik krijg eigenlijk maar sporadisch waar ik precies om vraag.
BeantwoordenVerwijderen