Passiewol

Ik kijk afwisselend van mijn linker naar mijn rechterhand. Roze? Of toch geel? Welke is zachter? Allebei hetzelfde. Normaal is dat een goed criterium maar deze winkel ademt kwaliteit. Het is dan ook niet voor niets de beste winkel van Londen, nationaal EN internationaal bekend.

Het heet The Knitting Loop, en is de plek voor de echte wolfan. Diverse mensen vroegen mij toen ik voor een cursus naar Londen ging, of ik nog wel wat tijd over zou hebben voor sightseeing. Dankzij wat planning had ik een paar uurtjes extra, die helemaal zorgvuldig werden ingedeeld. Namelijk: frozen yoghurt eten, naar de SuperDry Store, en naar de beste wolletjeswinkel van de stad. Niks geen Buckingham Palace, British Museum of London Bridge. Ik heb in vijf minuten een rondje Piccadilly gelopen en toen had ik dat ook wel gezien. Voor de wolletjeswinkel had ik een goed uur nodig. Gelukkig is mijn collega met wie ik samen cursus had ook een Knitting loopie en dus stonden we breed lachend en kreetjes uitslaand helemaal achter onze keuze.

Toen ik bij thuiskomst over mijn mooie avontuur vertelde barstte mijn moeder in lachen uit en fronste mijn lief zijn wenkbrauwen zoals alleen hij dat kan. 'Vijftien pond voor EEN bolletje wol?' Mijn argumenten over handgeverfd, 'voel-dan-hoe-zacht-het-is', en dat het zo goed in m'n kleine handbagagekoffertje paste vonden slechts gedeeltelijk bijval. Maar dat geeft niet. Ik heb namelijk de allermooiste nieuwe wol. Gele, roze EN blauwe!