Zeurofobisch

'Laat je hoofd maar zakken hoor, ik houd mijn hand eronder', zeg ik tegen de jongen terwijl hij zijn hoofd in de hoofdsteun laat zakken. 'Maar ik heb spieeeren hoor,' roept hij verontwaardigd, waarna hij zich zo langzaam mogelijk laat zakken voor een demonstratie van zijn goed getrainde buikspieren. Je moet je 58 kilo bij een lengte van 1.75 toch ergens mee compenseren.
Nieuwsgierige, neurotische, vriendelijke, dwangmatige proefpersonen: tijdens onderzoek krijg je met een heleboel verschillende mensen te maken. Afgelopen week kwamen er een stel dames langs die aangaven toch wel 'licht claustrofobisch' te zijn. Aangezien de meeste mensen dit aangeven maar er meestal weinig problemen zijn, wuifde ik deze weg. 'Dat komt wel goed hoor, veel mensen vinden het een beetje eng'. Ik plugde de oordopjes in en, omdat ik lekker op tijd klaar wilde zijn, zette ik de vaart er snel in: ECG'tje plakken, knoppenkasten voor de taakjes goed leggen, ademhalingsregistratie. Toen ik klaar was zaten een paar waterige oogjes mij aan te kijken. 'Ik vind het toch wel spannend hoor', kwam een zacht stemmetje. Nog steeds was ik niet overtuigd en aangezien ik een allergie voor gezeur heb schoof ik haar na wat bemoedigende woorden gewoon de scanner in. Vijf minuten later zat ik weer buiten de scanruimte, met een heftig huilende, met ECG-plakkers bedekte mevrouw die tussen haar snikken nog net wist uit te hikken: 'Ik mag hier zeker niet effe een sigaret roken?'
Hoewel er in mijn hoofd al een vroeg-naar-huis-liedje klonk, wilde detweelingzus wel heel graag nog de scanner in. Dit was duidelijk debikkel van het koppel en, met de stoere woorden 'Maak mij over een uurmaar wakker' schoof ik haar de scanner in. Om die vervolgens metdezelfde vaart hard huilend en weer uit te halen. 'Ach ja, soms wetenmensen het gewoon niet van tevoren', troostte ik haar, maar ze wasvastbesloten zich niet te laten weerhouden. Toen mijn begeleidervoorstelde dat er iemand in de scanruimte bleef zitten om haar voetenvast te houden, stemde ze in. En daar zat ik dan. Met oordoppen en eenkoptelefoon op een plastic stoel, een uur lang in dit geluid (vanaf 13 sec). Ach ja. Je moet er wat voor over hebben om aan het eind van de rit deze schitterende plaatjes uit je data te kunnen halen!