IJskoud de lekkerste

Ik word eigenlijk nooit wakker voor de wekker gaat. Wanneer ik dus wel wakker wordt kan dat twee dingen betekenen. Een: de wekker is niet afgegaan, of twee: ik ben door de wekker heen geslapen. Het laatste gebeurt eigenlijk hoogst zelden, dus toen ik gisterochtend wakker werd, wist ik wel hoe laat het was. Namelijk te laat. Voor een double-check pak ik mijn wekker. Ik druk op alle knopjes maar het schermpje blijft zwart. Wanneer ik de lamp probeer aan te doen hoor ik een 'klink' van het lichtknopje, maar blijft het akelig donker. 'Lieverd, we hebben ons verslapen en volgens mij is de stroom uitgevallen', mompel ik slaapdronken.
In het donker proberen we ons een weg te vinden door het huis en proberen we diverse lampen en apparaten, maar niks werkt. Bijna breek ik mijn nek over een hongerige poes.Waar is dat verdomde noodpakket als je het nodig hebt? denk ik bij mezelf. Ik doe mijn kaarsen aan maar deze zijn ook (!) elektronisch en bijna leeg. Ironisch. IJskoud inmiddels kom ik erachter dat mijn laptops vrijwel allemaal leeg zijn en professorisch probeer ik via mijn telefoon het storingsnummer op te zoeken. Les 1: zorg dat je dit nummer altijd in je telefoon hebt staan voor het geval dat, vooral als de website waarop dit soort nummers staan niet werken op je telefoon. Met hulp van buitenaf (vind maar eens iemand die half 7 in de ochtend te bereiken is) ein-de-lijk een monteur op pad gestuurd toen de buurman een tel later aanbelde, ik bedoel, aanklopte, want de bel deed het niet...
Om een lang verhaal kort te maken: over drie kwartier gingen ze de straat openbreken, want hij had ook geen stroom en het was waarschijnlijk kabelbreuk. Dat is het beste wat je kunt hebben op maandagochtend: 3 mannetjes over de vloer die naast de straat ook je muur openhakken om nieuwe kabels aan te leggen, terwijl jij in je meest elegante flanellen pyama door het huis bibbert. Afijn, na 18 uur zonder stroom en een puinhoop later flikkerden de lichten weer aan en was ik als een kind zo blij. Douchen, internet, kachel aan, tv kijken, het was ineens allemaal weer mogelijk. Ik voelde mij alsof ik 2 weken op de hei had gekampeerd.
Dankbaarheid: soms is er maar een paar uurtjes kou voor nodig.