Blogblock

Sommige dingen kun je beter voor je houden....En soms heb je gewoon niets te vertellen! Er volgt snel weer meer!

Duitse magie

Op de Huishoudbeurs ontdekten we de Elektronische Handschriftanalyse. Even je naam opschrijven en het papiertje werd in een magische Duitse machine geschoven en kwam er weer uit met een analyse met 60 persoonseigenschappen. En ik ben een grote zelfoverschattende, geldverkwistende, emotieloze, bange optimist. Onder andere. Ik ben ook een ondernemende, ijverige, kunstzinnige, humoristische romanticus en bovendien betrouwbaar in de liefde. Toe maar.
Neem een flinke bus zout en kijk maar eens. Mijn moeder en ik hebben er in ieder geval hard om gelachen. Zoals ze heel wijs eronder hebben gezet: 'De analyse ist voor uw plezier bestemd'.

Uitbuitbeurs

Al bij de eerste stand was het raak. Toen we eenmaal binnen waren tenminste, want het vinden van de (juiste) ingang bleek niet zo makkelijk. Toch: we kregen wel meteen een gratis tijdschrift. Geen idee wat je ermee moet maar mijn moeder en ik hadden als streven om in een zo kort mogelijke tijd zoveel mogelijk gratis producten te krijgen. Met gloeiende wangen stortten wij ons in het gedruis om onze missie te verwezelijken.
De Huishoudbeurs. De Drie Dolle Dwaze dagen van de Bijenkorf is er niets bij. Waar je moet smeken om iets gratis te krijgen en waar ik gelukkig een moeder bij mij had die dat ook deed en anders uit stilzwijgend protest het toch stiekem in de tas gooide als niemand keek: 'Hier Myr, stop in de tas, snel snel!. Of ze probeerde op brutalere wijze: 'Krijg ik er nog wat bij? Heb je niets leuks? Heb je niets gratis? Krijg ik korting?' Helaas trapte bijna niemand er in en dus gingen we twee keer langs overal waar je wel wat gratis kreeg. Voor 25 rijstkorrels stond ik 10 minuten zwetend in de rij bij de Conimex stand. Ook een goede manier om aan je zelfkennis te werken, want je leert veel kanten van jezelf waarvan je niet wist dat je ze had.
Zo wist ik niet dat ik, hoewel ik nog nooit in de Rai was geweest, schijnbaar alles feilloos wist te vinden. Mijn moeder wist dat kennelijk wel, want die vroeg alles aan mij. 'Waar zijn de toiletten? Waar moeten we erin? Waar moeten we eruit? Waar is de volgende hal? Waar is de koffie, ik wil koffie! Ik wil zitten, waar kan ik zitten?' Jammergenoeg had ook mijn moeder mijn kennis een beetje overschat, waardoor we eerst door de 9-maandenbeurs -slalommend tussen de kinderwagens- moesten ploeteren voor ik uiteindelijk een uitgang gevonden had.
Toen we eenmaal bekaf bij de uitgang waren bekeken we onze buit. Ons trots gescoorde tijdschrift bleek uit najaar 2006. Gelukkig bleken de rest van onze (eventueel gejatte) 'koopjes' wel lucratief. Opgelucht en bekaf bekijken we onze buit. Hoewel niet gratis, zijn we eigenlijk best blij. 'Volgend jaar weer?' zeg ik op de terugweg in de tram. We kijken elkaar aan en we weten het antwoord al. 'Neuh...' En afgemat nemen we nog een slok van onze veel te duur betaalde cola.

Packed & Sealed

De droom van iedere Bever-medewerker op het gebied van kleding is een drielaags Gore-tex jas. Oftewel: de beste en sterkste jas die wij verkopen. Als je mij niet gelooft: neem het maar aan. En neem ook maar aan dat deze jassen onder de 400,- bijna niet te krijgen zijn.
Was ik vandaag voor een schoenen- en rugzakkencursus in het filliaal in Houten, waar ze ook een mooie uitverkoopafdeling hebben. Even kijken. En wat vond ik daar: geen drielaags Gore-Tex jas, niet eens iets wat erop leek. Maar wel een heel fijn wind- waterdicht en ademend (de belangrijkste eigenschappen van Gore-Tex) jack. Superlicht en een minimaal pakvolume. Perfect dus voor in de tas voor mogelijke buien en windchill factor komende zomer! En nu komt het mooiste: Deze beauty kostte mij (lang leve uitverkoop, personeelskorting en kerstpresentje) slechts 50,-. Dat dit jasje lang niet zo duurzaam is als zo'n fantastische Gore-Tex jas mag de spotprijspret niet drukken. Want ik kan nu toch water-, winddicht en seam-sealed op vakantie!

Sneeuwvark

En hier is ie dan: mijn sneeuwvark. Met liefde en zorgvuldig geselecteerde sneeuw vervaardigd. Met hulp en zorg ook van L., hoewel die er op het laatst niet meer aan kon komen omdat ik het allemaal zelf wilde doen. Maar hij maakte wel lief een fotootje!
(ter verduidelijking: mijn sneeuwvark is de linker)

Klap Maga

Lekker sporten, avondje trainen en de agressie eruit gooien. De sport die ik doe (Krav Maga) is daar uitermate geschikt voor en nu, met alle stress die ik momenteel ondervind van mijn Bachelorproject, had ik wel zin in een partijtje knokken.
Helaas, de trainer was er zelf niet. Les van een vervanger. Voordeel: het is weer eens wat anders. Nadeel: anders betekent meestal zwaarder. Na een kwartier was ik al kapot en keek ik hoopvol op de klok. Ik was blij toen we toekwamen aan een ander onderdeel van de training: zelfverdediging.
Het doel was om, na het bevrijden uit een greep, de tegenstander onderuit te vegen en er -in het echie- bovenop te belanden. Resultaat: alle lucht uit de longen en tegenstander uitgeschakeld. Vandaag moest ik tegen een jongen die deze techniek perfect onder de knie bleek te hebben maar kennelijk moeite had met 'trainen' onderscheiden van 'het echie'. Na een paar keer oefenen aan mijne zijde gingen we wisselen. Voordat ik het wist werd ik onderuit geveegd en met een flinke klap knalde mijn enthousiaste sparring-partner bovenop mij. Resultaat: alle lucht uit de longen en tegenstander uitgeschakeld.
Netjes hield hij een hand voor om mij overeind te tillen. Ik kon echter niet meer uitbrengen dan een 'Oe de teene' , wat zoveel moest zeggen als 'Roep de trainer', omdat ik niet meer lucht had om er iets fatsoenlijks van te maken. 'Wat zeg je??' herhaalde hij tot 3 keer toe terwijl ik op de grond naar lucht lag te happen. Uiteindelijk begreep hij de hint en kwam de trainer. Hij voelde aan mijn ribben en kwam tot de conclusie dat er in ieder geval niets gekneusd was. Gelukkig is -op een beetje stijfheid na- alles weer oke. En, ik kan ieder geval wel zeggen, dat ik het gevoel heb alsof ik wat gedaan heb vandaag...