Zon, zee & bergschoenen

De tassen zijn ingepakt en gevuld met veel zonnebrand, strandlakens, en tutteltjes als nagellak en gezichtsscrub. Een unicum, want dit is voor het eerst dat dit soort items mee gaan op vakantie en ook in de tas PASSEN. Een eerste vakantie samen zonder tent, matjes of andersoortig survival spul -dat we zelfs in Indonesie bij ons hadden.
Want we gaan naar de Canarische eilanden. Twee maanden hebben we nu de tijd gehad om onze schaamte opzij te zetten en openlijk toe te geven dat we gaan genieten van een grote hoeveelheid zon, een beetje zee en omdat we het toch niet kunnen laten: mooie wandeltochten. Want Gran Canaria blijkt veelzijdiger dan je denkt. Zo kun je er dus niet alleen wandelen, maar ook surfen, met dolfijnen zwemmen (!), snorkelen en hopelijk lekker visjes eten. Wij gaan ons in ieder geval wel vermaken! Tot over twee weken!

EEE-toppertje

Snel loop ik door de stad met mams stukjes rennend in mijn kielzog. Want we zijn Luyken en m'n vader kwijt. Na een strategische opsplitsing (mannen computerzaken, vrouwen kleding shoppen - en ja, dit keer hoorde ik dus bij de laatste) kunnen we de mannen niet meer terug vinden op de afgesproken plek. En helemaal nerveus ben ik ervan. Na ruim drie kwartier zoeken in respectievelijk de Apple store, MyCom, Dynabyte en de Mediamarkt vinden we ze terug bij de McDonalds. In tegenstelling tot mijn moeder en ik duidelijk WEL een goede shopsessie achter de rug. Want mijn vader houdt een rood pakketje onder zijn arm.
Eenmaal thuis wordt het allemaal duidelijk wat de mannen in de tussentijd hebben uitgespookt, en dat we ze op een haar na hebben misgelopen bij de Mediamarkt. Want het rode pakketje is voor mij. En als ik het aanpak zie ik pas het Mediamarkt papier en valt me op dat het best zwaar is. Ik open het en zie een zwart (wel zelfde model als plaatje) glanzend 10 inch bovenkant...van een mini laptopje! Precies zo eentje die ik overwoog aan te schaffen voor mijn stage in Glasgow om handig te kunnen Skypen en zo in mijn tas mee te kunnen nemen. Maar dat wist mijn vader niet. Die kwam, gelukkig als ik ben, in de Haagse Mediamarkt ZELF tot exact dezelfde conclusie. En dus is datgene waar ik niet wist genoeg spaargeld voor te hebben nu al in mijn bezit. Sterker nog, ik heb al 52 updates gedraaid en typ zelfs dit eerste weblogje op mijn mini-top! Waar er waarschijnlijk nog veel meer op gaan volgen over een half jaar, zodat mijn moeder zich iets minder zorgen hoeft te maken als ik aan de andere kant van zee zit. Want met zo'n makkelijk mee te nemen mini-top, is thuis toch weer een heel stuk dichterbij!
Dank jullie wel voor dit prachtcadeau!!

Overzee!

Eindelijk zijn de officiele papieren onderweg. En eenmaal ingeleverd, is er geen weg meer terug. Ik heb enge kriebels en leuk-spannende kriebels tegelijkertijd. Want zo lang ben ik nog nooit dichtbij-ver-van-huis geweest.
Toen ik een aantal maanden geleden op zoek ging naar een passende afstudeerstage voor mijn opleiding Neurowetenschappen dacht ik niet meteen aan het buitenland. Sterker nog: ik dacht er helemaal NIET aan. Tot het hoofd van de afdeling van mijn vorige stage tegen mijn begeleider zei: 'Wil je die meiden volgend jaar niet naar het buitenland sturen?' Zoals bleek zijn connecties waardevol en een heel rijtje aan mogelijkheden werd kenbaar gemaakt: Amerika, Canada, Australie, Duitsland en Engeland. Aan mij de keuze. Nou, daar moest ik toch wel even een weekje over slapen.
De voornaamste reden voor een stage in het buitenland zijn 1) mijn Engels verbeteren en 2) in een soort van quarantaine-modus mijn scripties binnen afzienbare tijd af kunnen schrijven. Aangezien de voornaamste reden om GEEN stage in het buitenland te lopen is 1) het missen van mijn lief + mijn huisje + kitties + all other people was de keuze om niet naar de andere kant van de wereld te gaan (of nog meer crappy Engels te leren in Duitsland) snel gemaakt. En dus verruilde ik de surflessen aan Bondi Beach in voor een nog wisselvalliger weersklimaat dan de onze.
Na enige maanden netwerken is er een Stageplaats gevonden. Nieuwsgierig? Ik kan in ieder geval vast vertellen dat:

- Het er gemiddeld 9 graden is
- Je zonder regenjas beter binnen kunt blijven
- Het beschouwd wordt als de een na beste winkelbestemming in de UK na London
- De universiteit in deze stad de op 3 na oudste van de UK (opgericht in 1451) is
- Deze stad ten hoogte van Kopenhagen ligt
- ...en dat ik er vorig jaar op vakantie ben geweest!

 
Ik zou zeggen: deze foto's spreken boekdelen! Van januari 2010 tot eind mei wandel ik iedere dag door dit mooie stukje Glasgow (nee, niet in kilt) op weg naar mijn werk. Wat dat is? Dat bewaar ik voor de volgende keer, als alle paperworks en mijn hoofd op orde zijn!
Ik kijk in ieder geval uit naar alle ontdekkingen! As the Scots say: 'Be happy while you're living, for you're a long time dead!'