Al enkele weken struin ik Marktplaats af, op zoek naar een leuk nieuw dressoir (klusmodus, remember). Je ontwikkelt daar gaandeweg een soort systeem in. Beter zorg je dat je een goed systeem hebt, zodat je niet uren bezig bent om uit de honderden nieuwe kasten per dag (!) het Droomexemplaar te vinden. Ik merk bij mijzelf vooral een bepaalde gevoeligheid bij woorden als ' retro, vintage' en 'oud hout' - wat dat betekent, geen idee, maar het klinkt wel heel degelijk. 'Uniek' doet het ook altijd goed, maar daarin blijk ik vaak van mening te verschillen met de verkoper van het desbetreffende object.
Het wil nu dat retro weer helemaal hip is tegenwoordig. Er zijn dus, binnen mijn normaal gestelde restrictie van 75km, weinig leuke unieke vintage kastjes te vinden. Maar meegenomen in mijn enthousiasme mailde ik een aantal verkopers die wat leuke dingen hadden staan. Helemaal mijn smaak en ach, opzoeken hoe ver het allemaal is, dat doen we later wel.
Vijf minuten later kwam de eerste mail met een tegenbod al binnen. Ik kon mijn geluk niet op: de kast werd zelfs goedkoper aangeboden dan dat hij op Marktplaats stond. Wel moest hij snel worden opgehaald. Geen probleem natuurlijk, met een belletje was de deal direct gesloten. Of meneer Marktplaats nog wel even zijn adres door kon sturen?
Een prachtige kast gevonden en ook nog eens redelijk vlakbij. Dat het tegenbod goedkoper was had eigenlijk al een belletje moeten doen rinkelen, maar nee. Het e-mailtje met een adres dat vervolgens binnenkwam deed dat wel. Markelo?! Ik had toch zojuist een kast in Huizen gekocht? Pas toen nam ik eens gelegenheid om goed naar de afzender van het bericht te kijken. Ja, het was wel een retrokast, maar nee, de afzender kwam niet uit Huizen...
En zo ga je dan ineens 332 km rijden tegemoet. Voor een kast. Hoezo UNIEK....
vrijdag 3 augustus 2012
vrijdag 27 juli 2012
Kriebelklussers
Soms heb je het: de kluskriebels. Dat je ineens op de WC zit en denkt: dat vloertje, kan wel een opknapbeurtje gebruiken.
Het is een gevaarlijk steile helling zo'n kluskriebelpad, dat wel. Als je jezelf eenmaal toestaat eens goed naar dat vloertje te kijken, dan zie je namelijk ook andere dingen. Het verfje, dat niet meer zo strak zit. De scheve keukenkastjes. En voor je het weet sta je in de gang en denk je: de kleur van de plintjes, die staat mij niet aan. En ja, dan ben je al zover, dan moet het gebeuren ook.
De man des huizes had dat allemaal niet zo, van dat verfje en die plintjes. Die had een heel andere doorn in het oog. Mijn grootste trots, de voorraadkast. Een complete chaos. Ik geef het toe. Die aangebroken rolletjes koek, snoep, chips, blikjes soep voor in magere tijden en 6 flessen AH BONUS wasmiddel, het paste gewoon net niet. Desondanks koester ik warme gevoelens voor mijn kast. Vooral na een opmerking van mijn schoonzus die zei dat ze pas echt een beeld van mij kreeg toen ze die enorme kast vol met eten zag - door mij uiteraard opgevat als een groot compliment.
Die kast dus. Nu komt het meest ideale deel van het hebben van een kluswederhelft: je gaat naar je werk, komt terug, en de klus is geklaard. Inclusief mini wijnrek. En nu maar eens peilen of deze kluswoede niet toch gaat neigen naar een nieuw vloertje...
Het is een gevaarlijk steile helling zo'n kluskriebelpad, dat wel. Als je jezelf eenmaal toestaat eens goed naar dat vloertje te kijken, dan zie je namelijk ook andere dingen. Het verfje, dat niet meer zo strak zit. De scheve keukenkastjes. En voor je het weet sta je in de gang en denk je: de kleur van de plintjes, die staat mij niet aan. En ja, dan ben je al zover, dan moet het gebeuren ook.
De man des huizes had dat allemaal niet zo, van dat verfje en die plintjes. Die had een heel andere doorn in het oog. Mijn grootste trots, de voorraadkast. Een complete chaos. Ik geef het toe. Die aangebroken rolletjes koek, snoep, chips, blikjes soep voor in magere tijden en 6 flessen AH BONUS wasmiddel, het paste gewoon net niet. Desondanks koester ik warme gevoelens voor mijn kast. Vooral na een opmerking van mijn schoonzus die zei dat ze pas echt een beeld van mij kreeg toen ze die enorme kast vol met eten zag - door mij uiteraard opgevat als een groot compliment.
Die kast dus. Nu komt het meest ideale deel van het hebben van een kluswederhelft: je gaat naar je werk, komt terug, en de klus is geklaard. Inclusief mini wijnrek. En nu maar eens peilen of deze kluswoede niet toch gaat neigen naar een nieuw vloertje...
|
|
|
dinsdag 19 juni 2012
Besties in beeld
Een gemiddelde zaterdag- of zondagmiddag ziet er tegenwoordig wat anders uit. Waar er eerst verwoed geschrobt en opgeruimd werd wordt er nu voorrang gegeven aan iets belangrijkers: heel veel troep en daarna hopelijk als resultaat een paar leuke zachte vriendjes die vervolgens een weg kunnen vinden naar een nieuw huisje.
Daar gaat echter wel wat aan vooraf. We beginnen met een Hele Hoop fantastisch leuke stofjes:
Daar gaat echter wel wat aan vooraf. We beginnen met een Hele Hoop fantastisch leuke stofjes:
Daarna wordt er een patroontje geknipt (in dit geval voor een baby yeti). Makkelijker als je er een heleboel van moet maken. Dit overtrekken op stof maakt nog meer troep:
Dan wordt er een uur of twee niet meer gesproken met uitzondering voor de acteurs voor GTST (of een ander tv programma dat niet teveel afleid op de achtergrond). Want hier moet er geproduceerd worden.
Bijna klaar! Tijd voor de afwerking met een mooi fancy label.
Nu allemaal ongeduldig op een rij voor de fotosessie. Iedere Bestie wil zich natuurlijk van z'n beste kant laten zien.
En Voila. Iedere Bestie krijgt vervolgens een naam en passende biografie. Dit kan samen met alle geschoten foto's op de website!
Nieuwsgierig geworden? Kijk dan op onze website: http://handmadebesties.blogspot.com
vrijdag 15 juni 2012
Na
6 juni 2012
Aantal keer foto's bekeken: >40. Aantal kaarten ontvangen: >50. Aantal stukken overgebleven bruidstaart: 4. We ontvangen een felicitatie-smsje voor ons eerste jubileum: de eerste week van ons huwelijk zit er alweer op! De vraag die het meest gesteld is in de afgelopen week was op de kop af: hoe voelt het nu om getrouwd te zijn?
Ik kan je zeggen: als ik de was in de machine doe, mijn brood smeer, de kattenbak verschoon of schoenen koop voelt het niet heel anders. Je leeft je leven zoals je het ' ervoor ' ook al deed. Met een verschil. Wanneer iemand mij vraagt of we thuis ook voetbal kijken, antwoord ik ontwennig dat mijn MAN alle wedstrijden van Nederland graag mag volgen (en dat zijn vrouw, ik dus, daar geen moer aan vind). Ja, mijn MAN heeft de bruiloft ook als fantastisch ervaren en nee mijn MAN en ik gaan nog niet op huwelijksreis. Ik betrap mezelf erop dat ik nog vier keer 'mijn vriend' zeg en ook dat ik dat al raar vind klinken. Als de telefoon gaat weet ik niet met welke naam ik nu op moet nemen maar ik weet wel dat ik een nieuw naambordje op de deur wil en ook kijk ik er op een bijna kinderlijke naar uit om een nieuwe bankpas te bestellen.
Het zit hem in de kleine dingen. Je bent een klein beetje anders, maar toch dezelfde. Een andere naam, die aangeeft dat je bij een bepaald iemand hoort. Dus, hoe het voelt? Precies zoals het klinkt: als heel erg getrouwd!
Aantal keer foto's bekeken: >40. Aantal kaarten ontvangen: >50. Aantal stukken overgebleven bruidstaart: 4. We ontvangen een felicitatie-smsje voor ons eerste jubileum: de eerste week van ons huwelijk zit er alweer op! De vraag die het meest gesteld is in de afgelopen week was op de kop af: hoe voelt het nu om getrouwd te zijn?
Ik kan je zeggen: als ik de was in de machine doe, mijn brood smeer, de kattenbak verschoon of schoenen koop voelt het niet heel anders. Je leeft je leven zoals je het ' ervoor ' ook al deed. Met een verschil. Wanneer iemand mij vraagt of we thuis ook voetbal kijken, antwoord ik ontwennig dat mijn MAN alle wedstrijden van Nederland graag mag volgen (en dat zijn vrouw, ik dus, daar geen moer aan vind). Ja, mijn MAN heeft de bruiloft ook als fantastisch ervaren en nee mijn MAN en ik gaan nog niet op huwelijksreis. Ik betrap mezelf erop dat ik nog vier keer 'mijn vriend' zeg en ook dat ik dat al raar vind klinken. Als de telefoon gaat weet ik niet met welke naam ik nu op moet nemen maar ik weet wel dat ik een nieuw naambordje op de deur wil en ook kijk ik er op een bijna kinderlijke naar uit om een nieuwe bankpas te bestellen.
Het zit hem in de kleine dingen. Je bent een klein beetje anders, maar toch dezelfde. Een andere naam, die aangeeft dat je bij een bepaald iemand hoort. Dus, hoe het voelt? Precies zoals het klinkt: als heel erg getrouwd!
vrijdag 1 juni 2012
Voor
29 mei 2012.
Er zijn verschillende manieren om uit te kijken naar bepaalde gebeurtenissen. Je kunt er veel aan denken en voorstellen hoe het er precies uit zal zien. Je kunt de dagen aftellen, en de uren. Je kunt er niet van slapen, of juist wel.
Voor mij is er vooral een VOOR en een NA. Met een gebeurtenis als mijlpaal ertussen. Dit zorgt ervoor dat je heel veel kleine momentjes hebt om naar uit te kijken en je kunt eigenlijk dubbel aftellen. De laatste keer dat je -X- doet voor een bepaalde gebeurtenis. Je kunt de gekste dingen meetellen - althans, dat doe ik vaak ongemerkt.
Dus VOOR bij mij een van de belangrijkste en leukste gebeurtenissen tot nu toe in mijn leven plaats zou gaan vinden deed ik het volgende:
- De laatste keer ontbijten
- De laatste keer ontbijtshit opruimen met gemopper
- De laatste keer m'n bruidsjurk bekijken zonder aan te trekken
- De laatste keer stress (oh nee, toch niet)
- De laatste keer checken of ik echt geen pukkels heb
- De laatste keer m'n bruidsjurk bekijken zonder aan te trekken
- De laatste keer kletsen met mams (nog meer stress)
- De laatste keer alleen slapen
- De laatste keer toch weer opstaan om m'n bruidsjurk te bekijken zonder aan te trekken
En weet je wat het leuke is door op zo'n manier af te tellen? De eerst volgende keer, zijn het weer allemaal eerste keren: dan doe ik alles voor het eerst als een getrouwde vrouw!
Er zijn verschillende manieren om uit te kijken naar bepaalde gebeurtenissen. Je kunt er veel aan denken en voorstellen hoe het er precies uit zal zien. Je kunt de dagen aftellen, en de uren. Je kunt er niet van slapen, of juist wel.
Voor mij is er vooral een VOOR en een NA. Met een gebeurtenis als mijlpaal ertussen. Dit zorgt ervoor dat je heel veel kleine momentjes hebt om naar uit te kijken en je kunt eigenlijk dubbel aftellen. De laatste keer dat je -X- doet voor een bepaalde gebeurtenis. Je kunt de gekste dingen meetellen - althans, dat doe ik vaak ongemerkt.
Dus VOOR bij mij een van de belangrijkste en leukste gebeurtenissen tot nu toe in mijn leven plaats zou gaan vinden deed ik het volgende:
- De laatste keer ontbijten
- De laatste keer ontbijtshit opruimen met gemopper
- De laatste keer m'n bruidsjurk bekijken zonder aan te trekken
- De laatste keer stress (oh nee, toch niet)
- De laatste keer checken of ik echt geen pukkels heb
- De laatste keer m'n bruidsjurk bekijken zonder aan te trekken
- De laatste keer kletsen met mams (nog meer stress)
- De laatste keer alleen slapen
- De laatste keer toch weer opstaan om m'n bruidsjurk te bekijken zonder aan te trekken
En weet je wat het leuke is door op zo'n manier af te tellen? De eerst volgende keer, zijn het weer allemaal eerste keren: dan doe ik alles voor het eerst als een getrouwde vrouw!
zondag 29 april 2012
Professionaai
Voldaan prop ik al mijn knuffels in een plastic krat. De tafel is al test-ingedeeld en alle prijskaartjes gemaakt. Gelukkig maar dat ik dat eerder gedaan had, want van de lange naaisessies die ik de laatste tijd gemaakt heb ga je niet bepaald helder denken.
Toen mijn collega vroeg of ik ook mee wilde doen met spullen verkopen op Koninginnedag, hoefde ik daar geen twee keer over na te denken. Helaas zorgt mijn algehele troep-weggooi mentaliteit ervoor dat ik niet veel overhoud om op een kleedje te leggen. Gelukkig had zij een leuker idee: het verkopen van zelfgemaakte knuffels!
Nu draai ik niet bepaald een hoge productie op het vlak van de knuffelnaaierij. Stap 1 was dus: de 20 jaar oude naaimachine kreeg een onderhoudsbeurt. Dat had ik veel eerder moeten doen, want het stimuleert de productie enorm - voordat ik die kosten eruit heb ben ik wel 20 knuffels verder.
De afgelopen weken was ik vooral op 3 verschillende plaatsen te vinden: achter de naaimachine, voor de naaimachine en boven de naaimachine. En op de valreep is het gelukt om genoeg monsters te creeren om mijn koninginnedagtafel te kunnen vullen.
Vanaf morgen gaan we onder de naam 'handmade Besties' al onze creaties verkopen. Om het plaatje compleet te maken hebben we niet alleen mooie visitekaartjes MET logo, maar ook een mooie blog (klik hier!). Dus mocht er een Bestie zijn die je aanspreekt en je bent niet toevallig morgen in Amsterdam: de naaimachine is nog warm!
 |
 |
 |
 |
donderdag 12 april 2012
Mevrouw Roelvink
En wat is er nu gezonder dan een combinatie van beta-caroteen, collageen, vitamine E met een snuifje rietsuiker-concentraat? Heel Hollywood is er al gek van: de Spray Tan. In tien minuutjes klaar en 5 tot 7 dagen een bruin kleurtje naar wens, van weekendje-Texel tot aan drie-weken-Costa of permanent-woonachtig-in-Suriname, alles kan!
Zo gezegd, zo gedaan. Ik naar de lokale Spray Tan Salon, waar een gezellige Zoetermeerse dame al kletsend een fles 'Vanity kleurintensiteit 3' ('echt goed voor de huid en volleeedig op organische basis!') op mijn lelieblanke huid leeg spoot.
Om dit kleurtje echter goed te laten zitten moet je een aantal dingen doen. De kleur moet goed intrekken, dus dat betekent 8 uur lang niet douchen en geen activiteiten waarbij je hard gaat zweten. Verder, vanwege het afgeef-gehalte, het liefst de eerste dag donkere, wijde kleren dragen. En dus liep ik als een soort Gothic-meets-Dries-Roelvink door de Appie voor de wekelijkse zaterdagboodschappen.
Je moet er wat voor over hebben. Want bruin was ik wel. EN ik heb nog vier sessies te goed. Hoe mooi dat straks staat bij m'n bruidsjurk? Dat wordt nog een verrassing!
Abonneren op:
Posts (Atom)